کاش ما همیشه شهید گمنام داشتیم .نمی دانم این آرزو علیه السلام است یا نه ولی  با دو چشم خود می بیینم که دو قطعه استخوان چقدر دلها را تکان می دهد.به خیلی ها تلنگر می زند وبعضی ها را شرمنده می کند والبته خیلی ها را مصمم.نمی دانم اولین شهید گمنام تاریخ کیست ولی هرکه هست خدا برکاتش را دوبله کند که چه سنت خوبی را برای همیشه تاریخ راه انداخت تا با گمنامی خودش بعضی جویای نامها را سر جایشان بنشاند تا کمتر زیپ شلوار دنیا را باز وبسته کنند!

کتاب آسمانی ما مسلمین شهیدان را این طور توصیف می کند (فرحین ما آتاهم الله من فضله)می دانید ترجمه داش مشتی وخالص فارسی این تکه از آیه 170 سوره آل عمران چه می شود.یعنی شهدا شاد شاد شاد هستند.تاکیدات ظاهری وباطنی این آیه آنقدر زیاد است که لغت فارسی حتی به مدد جد اندر جد  فردوسی هم نمی تواند حق آن را ادا کند.

وقتی نیت خدائی شد نفس هم نفس ساز می شود چه برسد به استخوان .

شهادت خاک را بوئیدنی کرد                شهادت سنگ را بوسیدنی کرد

ای خدائی که نام را در گمنامی نهاده ای به حق همان پیامبری که فرمود خدا در آخرالزمان شهدا را گلچین می کند مرا بی نصیب نگردان.




برچسب ها : انقلاب